اين روزها بازار نژاد پرستي، مليت و قوم پرستي داغ داغ است. از يكطرف جمهوري اسلامي با برنامه ريزي دقيق به طور سيتماتيك به این بازار خواراك می دهد
و از طرف ديكر بخشی از اپوزيسيون بازار را داغتر ميكند. چه كساني سودهاي اين بازار به جيبشان سرازير مي شود؟ جه كساني از تنفر بين اقوام مختلف سؤاستفاده ميكنند؟ اين اختلافات بين اقوام ساكن ايران چقدر ضربه به جنبش سراسري ازادیخواهانه و برابری طلبانه مردم می زند؟.
چرا ما مردم عادي و بي سرمايه و بی ملك واملاك بدام حيله هاي مزورانه چپاولگران ثروتهاي مردم می افتیم؟
جمهوری اسلامی، حکومت تبعیض است. تبعیض بین زنان و مردان، تبعیض بین ادیان مختلف، تبعیض بین اقوام مختلف، قوانین این حکومت براساس تبعیض بنا شده است.
در آغاز حکومت اسلامی هر رنگ و بوی و نشان ناسیونالیسم، مورد قهر رهبران حکومت قرار گرفت اما رفته رفته حکومت فهمید که می تواند با دمیدن در ساز ناسیونالیسم ، بخشی از مردم و اپوزیسیون را به خودش جلب کند. توهین به دیگر اقوام ساکن ایران فقط منحصر به اعراب نشد. به ترکها هم رسید. کردها، لرها، ترکمن ها، و بلوچها را هم دربر گرفت. مناطق محرومی مانند کردستان، لرستان و بلوچستان محرومتر شدند. محققین من درآوری جمهوری اسلامی به سبک محقیقین هیلتری هر از چند گاهی کشفی کردند و در مدیای دولتی، در بوغ و کرنا کردند که ترکها و عربها به قوم ترک یا عرب تعلق ندارند، فقط زبانشان ترکی و عربی است. سلطنت طلبها، ملی گرایان مذهبی و غیر مذهبی و قوم گرایان ترک و عرب و کرد با جمهوری اسلامی در این بخش هماهنگ هستند و همگی به نوعی بازار اختلاف بین مردم ایران داغتر می کنند. ما مردم ایران در ایر شرایط حساس باید هشیارتر از هر زمانی باشیم و به دام نژاد پرستی، قوم پرستی و ناسیونالیسم افراطی نیافتیم.
اینان خواب بدی برای مردم ایران دیده اند. روییای یوگسلاویزه کردن ایران را در سر می پروارنند.
توهین و تحقیر به همشهریان افغان عملکرد روزمره حکومت اسلامی است. توهین و تحقیر به این بخش از شهروندان در رابطه با سیزده بدر در اصفهان صدای ْخودیْ های حکومت اسلامی را هم درآورد. دمیدن در بوق جنگ بر سر جزایر سه گانه ابوموسی، همه و همه سیاستهای ضد انسانی است که جمهوری اسلامی با نقشه و حساب شده به پیش می برد. هنوز هیچ اتفاقی نیافتده است، بخشی از مخالفین جمهوری اسلامی در کنار حکومت قرار گرفته اند و تبلیغات این حکومت ضد مردمی را در رابطه با جزایر سه گانه ابوموسی باور کرده اند. و سایت ها و وبلاگها پر شده است از گفتار ضد عرب و جنگ طلبانه. سیاست جمهوری اسلامی در رابطه با جزایر سه گانه همان تولید بحران با خارج کشور برای سرپوش گذاشتن بر بحرانهای داخلی و برای سرکوب جنبش اعتراضی مردم در داخل کشور است. جمهوری اسلامی حکومت بحران است. و از آغاز با بحران سازی با غرب، شروع جنگ با عراق، توانست بهانه ای بیابد و انقلاب آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم را سرکوب کند. بحران با اسرائیل، بحران اتمی و بحث حمله به ایران فقط و فقط به عمر نگنین جمهوری اسلامی اضافه می کند. این سیاستها دقیقآ در راستای همان سیاستهای داخلی حکومت است. تولید بحران با خارج از کشور و دامن زدن به اختلاف مردم در داخل کشور، دو روی سکه سیاست سرکوب مردم است.
این حکومت، حکومت تفرقه است. تفرقه بین اقوام ساکن ایران را دامن میزند تا به راحتی بتواند مردم را سرکوب کند. ماجرای سرکوب ترکمن صحرا و کردستان در سال های اولیه به قدرت رسیدن اینان، مثال بسیار روشنی است.
در طول حکومت پهلوی، سرکوب سیستماتیک ملی علیه مردم در کردستان، بلوچستان، خوزستان، آذربایجان جز سیاست هرروزه بود. این شیوه سرکوب را جمهوری اسلامی نیز یه ارث برد. و از همان آغاز بیرحمانه به سرکوب ملی اقوام ساکن ایران پرداخت. توهین و تحقیر به قوم های ساکن ایران هم چیز جدیدی نیست و ابداع
جمهوری اسلامی نیست. حکومت پهلوی با دستگاه عریض و طویل تبلیغاتیش هر روزه تحت پوشش های مختلف از جمله شوخی و جوک، مشغول این کار بود.
جمهوری اسلامی نیست. حکومت پهلوی با دستگاه عریض و طویل تبلیغاتیش هر روزه تحت پوشش های مختلف از جمله شوخی و جوک، مشغول این کار بود.
يك جوك ساده و فقط براي شوخي عليه تركها، عربها، كردها، شمالي ها، لرها، فارسها، و ما باورمان ميشود كه فقط براي شوخي است و با همين جوكها و با همين ساده کردن قضيه به اختلافها دامن ميزنیم. باید در مقابل برتری طلبی نژادی، شعارهای قوم پرستانه، ایستاد. منشا قضاوت و حرکت ما انسان بودن ما باید
باشد. آیا اینکه همه انسانیم و همه در این سرزمین به دنیا آمده ایم و همه حق برابر داریم کافی نیست؟
از شعارهای برتری طلبی نژادی آریایی تا شعارهای قوم پرستانه ترک و لر و کرد، همه و همه جاده را برای جنگ داخلی و کشتار همکار و هم محلی و همسایه صاف می کنند. تجربه یوگسلاوی سابق را ببینیم، بخوانیم و درس بگیریم که چگونه همسایه های دیروز، زن و شوهرهای دیروز، به دشمنان خونی همدیگر تبدیل شدند. ما مردم ایران نه به جنگ با خارجیان نیاز داریم و نه به جنگ داخلی با برادران و خواهران خود در ایران. ما به اتحاد و همبستگی برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری حکومت مردم بر مردم نیاز داریم. ما به هشیاری عمومی برای خنثی کردن حیله ها، دسیسه ها و توطئه های رنگارنگ جمهوری اسلامی نیاز داریم.
