روحانی، خاتمی، رفسنجانی، خامنه ای و دیگر رهبران جمهوری اسلامی جنایت کارانی هستند که باید در دادگاه های مردمی محاکمه شوند. با روحانی و بی روحانی این حکومت ننگ بشریت است و باید سرنگون شود. این که بخشی از مردم به روحانی رای دادند به معنای این نیست که این بخش، حکومت اسلامی را می خواهند. مردم از کل حاکمیت متنفرند و سعی می کنند از کوچکترین روزنه ها و تظاد های درونی رژیم استفاده کنند. سران حکومت گفتند که رای به روحانی یعنی نه به افراطی گری اسلامی، نه به شرایط موجود و . . . آنچه که سران حکومت نگفتند این است که این رای نه به حاکمیت اسلامی و دیکتاتوری هم بود. طبق آمار خودشان نزدیک به پانزده میلیون شرکت نکردند که به معنی یک نه بزرگ به حتی کوچکترین امید برای تعغییراین حکومت است. کوتاه آنکه هم آنان که رای به روحانی دادند و هم آنان که شرکت نکردند، در پی دنیایی بدور از زندان و شکنجه، تحقیر و سرکوب هستند. تا زمانی که حکومت اسلامی در قدرت هست از این دنیا و از آزادی و برابری انسانها در برابر قانون، خبری نیست. آنان که رای دادند باید با فشار به روحانی، تضاد های درونی رژیم را هر چه بیشتر دامن بزنند و آنانکه رای ندادند باید از کوچکترین فرصت برای سازماندهی توده ای اعتراضات مردم علیه گرانی، بیکاری، فقر و اعدام و شکنجه، استفاده کنند.
رای ما هنوز هم سرنگونی جمهوری اسلامی است.
