روز جهاني كودك را هر ساله، هزاران فعال جنبش دفاع از حقوق جهان شمول كودكان را وا می دارد كه از وضعيت كودكان در جهان خبر تهيه كنند، گرارش و آمار بدهند و عكس و فيلم از شرايط بد كودكان به طور عموم و به ويژه از كودكان كار و خياباني، كودك أزاري و سواستفاده جنسي از كودكان، منتشر كنند.
اما متاسفانه نه تنها ما شاهد بهبود وضعيت كودكان نيستيم بلكه هر روزه به كودكان خياباني و كار افزوده مي شود. قوانين بين المالي سوراخ ها و ضعف های جدي دارند كه كشورهاي عضو سازمان ملل با اينكه تعهد داده اند كه حقوق كودكان را پايمال نكنند، با توسل به این ضعفها، از زير بار مسوليت به راحتی فرار ميكنند.
كشورهاي مانند ايران، پاكستان و هندوسنان با هزاران ترفند كودكان را به كار ميگيرند. اقتصاد اين كشورها وابسته به کار ارزان است. کار کودک ارزانترین نیروی کار برای کارفرمایان و صاحبان کارگاه های تولیدی کوچک است. کودکان خیابانی بخشی از این نیروی کار ارزان هستند که توسط باند ها و شرکت های کوچک و بزرگ مورد سئواستفاده قرار می گیرند.
آمارهای کودکان کار درایران بسیار ضد ونقیض و با تفاوتهای فاحش منتشر می شود. دو هفته پیش مرکز آمار جمهوری اسلامی کودکان کار در ایران را دو و نیم میلیون اعلام کرد. اما انجمن های غیر دولتی مدافع حقوق کودکان این آمار را بسیار بیشتر از این می دانند و صحبت از حدود هفت میلیون کودک کار درایران می کنند. یکی از ترفندهای مرکز آمار جمهوری اسلامی این است که کودکان کار بین ۱۵ تا ۱۸ سال را به حساب نمی آورند. و همچنین کودکانی که در مزارع و کارگاه های خانواده گی کار می کنند نیز به حساب نمی آیند. تعدا کودکان کار هر چه باشد و هر کدام از این آمارها واقعی باشد، کار کودکان غیرقانونی، غیر انسانی و باید ممنوع باشد. حتی یک کودک هم نباید مجبور باشد برای زنده ماندن، کار کند. جامعه باید بتوانند رفاه، مسکن و مدرسه برای همه کودکان خویش تهیه کند. جامعه ای که کودکان آن آزاد، شاد و سالم نیستند، جامعه ای خوشبخت و عادلانه نیست.
کودکان کار خیابانی در ایران، از دیگران شرایط بسیار بدتری دارند. و مورد اذیت و آزار بیشتری قرار می گیرند. اولین قدم برای مبارزه با کار کودکان، نجات کودکان خیابانی از خیابانها است. جامعه باید نسبت به این امر حساس باشد و مراکز سالم و مطمئنی را برای این کودکان تدارک ببیند.
کودک آزاری و سؤاستفاده جنسی از کودکان نیز همچنان در جهان و بویژه در کشورهای فقیر و دیکتاتور زده، ادامه دارد. در کشورهای پیشرفته مانند کشورهای اروپایی قوانین منع کودک آزاری و سؤاستفاده جنسی، بخشآ مانع گسترش این پدیده شوم شده است. اما هنوز هم مدیا از وقوع کودک آزاری و سؤاستفاده جنسی از کودکان به صورت سازمان یافته توسط باندهای تبهکار خبر می دهد. در کشورهای مانند ایران موضوع بسیار وحشتناک است که نه تنها قانونی صریع برای دفاع از حقوق کودکان نیست بلکه عملکرد دولتمردان در رواج خشونت در جامعه خود عامل مهمی برای گسترش خشونت بطور عموم در جامعه و بطور خاص علیه بخش های ضعیف جامعه مانند کودکان و زنان می باشد. روزنامه های دولتی جمهوری اسلامی هرروز بخش کوچکی از این خشونت ها علیه کودکان را منتشر می کنند. همین بخش کوچک گواه عمق و گسترده گی کودک آزاری در ایران است.
بر اساس آمارهای سازمان ملل، هنوز هم حدود ۳۰۰۰۰ کودک سرباز وجود دارد که در جنگهای منطقه ای و یا داخلی مورد استفاده قرار می گیرند. سازمان ملل تا به حال کار جدی برای نجات کودکان سرباز انجام نداده است. تصویب قطعنامه و تذکرات شفاهی هیچ کمکی به کودکانی که مجبورند اسلحه حمل کنند و در بدترین شرایط زیستی بسر برند، نمی کند. این کودکان گآهآ مجبور می شوند برای نجات جان خود پدر و یا مادر و یا دیگر اعضای خانوداه خود را بکشند. کشورهای بزرگ و قدرتمند جهان، تولید کننده همان سلاح های هستند که این کودکان مجبورند حمل کنند و بجنگند. سود های میلیاردی شرکت های تولید اسلحه مانع بزرگ نجات این کودکان و خاتمه جنگ های محلی و داخلی است.
یکسال دیگر گذشت و هنوز کودکان بسیاری در دنیا از گرسنگی، بی خانمانی و آوارگی رنج می برند. هنوز هزاران کودک از آب سالم آشامیدنی محروم هستند. و هنوز کودک آزاری و سؤاستفاده جنسی از کودکان، سود های هنگفت به جیب تبهکاران و جنایتکاران سازمان یافته می ریزد. اعضای جسم کودکان در بازار جهانی به فروش می رسد. جمهوری اسلامی در این میان روی همه جنایتکاران دنیا را سفید کرده است و کودکان زیر ۱۸ سال را اعدام می کنند. زندانهای جمهوری اسلامی پر از کودکانی است که جرمشن تنها کودک بودن و بی پناه بودن است.
جامعه جهانی باید شرم کند که در سال ۲۰۱۲ هنوز آمارهای وحشتناکی از کودک آزاری، کودک کار، کودک جنگ، و کودکان برده سکسی منتشر می شود. این جامعه جهانی مریض است و باید معالجه شود. قدرمتداران امروزی تنها به فکر منافع خود و پر کردن حساب های بانکی خود هستند. جنبش ۹۹٪ ها باید با تشکیل سازمانهای گسترده آحاد
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar